Parkeerboete bij defecte meter

Het is zinloos om in beroep te gaan tegen een parkeerboete, met als reden dat de meter stuk was.

Je had namelijk naar een andere meter moeten lopen, zelfs al had je twee kleine kinderen en een hond bij je.

Voor de meeste automobilisten zal het een vast gegeven zijn: als de parkeermeter stuk is, dan  dien je naar een andere meter te lopen die wel functioneert. Dit is vaste rechtspraak sinds de Hoge Raad in 1995 bepaalde dat een defecte meter geen vrijbrief is om niet te betalen.

In beroep gaan
Heb je een parkeerboete ontvangen, dan kun je daartegen in beroep gaan. Zoals gezegd, het excuus dat de meter defect was, zal geen hout snijden. Het heeft evenmin zin om in beroep te gaan op grond van ‘onmacht’, omdat je niet naar een andere meter kon lopen vanwege je kind(eren), kinderwagen of hond(en). Weliswaar zal de rechter begrip voor je situatie kunnen opbrengen, de boete blijft echter overeind.

Er is dus geen sprake van onmacht.

Ontslag wegens kritiek op je baas!

Een werkgever dient een zekere mate van kritiek van werknemers op zijn gevoerde beleid te dulden. Maar hoe ver mag een werknemer hierin gaan?

Dat je geen dreig-sms naar je baas moet sturen, zal voor de meeste werknemers duidelijk zijn. Maar wat kun je nog zeggen tegen je baas als je het niet met hem eens bent, zonder dat het negatieve gevolgen voor je heeft, zoals ontslag op staande voet?

Goed werknemerschap
Als je werkt op basis van een arbeidsovereenkomst, dien je je als goed werknemer te gedragen. Dit houdt onder meer in dat je respect dient te tonen naar je baas en collega’s. Als je kritiek hebt op je baas, dan mag je die natuurlijk uiten. Ook als werknemer heb je recht op een mening en een recht om die te uiten. Maar hoe ver mag je hierin gaan?

Geen algemene regels
Het is moeilijk regels te geven wanneer je als werknemer over de schreef gaat bij het geven van je mening en wat de gevolgen dan zijn. Aan de hand van een recente rechtszaak zijn er echter wel omstandigheden te noemen die in zo’n geval van belang zijn.

Kritiek op pauzebeleid
GGZ had in 2010 een nieuw rooster- en pauzebeleid ingevoerd dat er op neerkwam dat het half uur pauze dat werknemers eerder met cliënten van GGZ genoten, voortaan buiten werktijd zou vallen. Verpleegkundige Wim was het daar niet mee eens en liet dat weten op het intranet van GGZ.

Mag niet!
Hij werd een paar keer hiervoor door zijn leidinggevende op de vingers getikt. Uiteindelijk dreigde GGZ met ontslag op staande voet als Wim nog een keer een bericht over het beleid op het intranetforum zou plaatsen. In reactie op een post van een collega, plaatste Wim toch een reactie en hij werd geschorst. Vijf dagen later werd hij ontslagen. Wim vocht het ontslag aan.

‘Werknemer schoffeert’
Volgens GGZ had Wim de werkgever doelbewust geschoffeerd door, ondanks herhaalde waarschuwingen en sommaties, structureel respectloze en opruiende teksten op het forum te plaatsen, waarin hij reageerde op het nieuwe roosterbeleid. Met het plaatsen van de post met een groot aantal smileys, was voor GGZ de maat vol.

Grenzen van goed werknemerschap opgezocht
De voorzieningenrechter vond dat Wim met zijn kritische en tendentieuze uitlatingen, zelfs nadat hij was gewaarschuwd dit niet meer te doen, de grenzen van het goed werknemerschap had opgezocht en zelfs op enkele punten had overschreden.

Daar stond tegenover dat een werkgever een zekere mate van kritiek van werknemers op het door hem gevoerde beleid moet dulden. Kritische uitingen van werknemers die gericht zijn op een verandering in de bedrijfsvoering moeten daarom met de nodige tolerantie worden bezien.

…Ontslag gaat te ver
Alles bij elkaar vond de rechter het gedrag van Wim niet ernstig genoeg om daarvoor ontslagen te worden. Een minder verregaande maatregel was gepaster geweest omdat de volgende omstandigheden werden meegewogen:
1. de uitlatingen waren gedaan in een zakelijk verschil van inzicht met de werkgever; de  uitlatingen werden binnen de organisatie van de werkgever geuit op een forum dat door de werkgever zelf in het leven was geroepen;
2. dit forum was slechts voor werknemers toegankelijk;
3. de werknemer had zijn kritiek niet aan derden (cliënten en andere relaties van de werkgever) kenbaar gemaakt.

Wim mocht dus niet ontslagen worden om zijn felle kritiek, ook al was hij in sommige uitlatingen over de schreef gegaan

DNB steunt verzekeraars in woekeraffaire

Rechters en hoogleraren maakten gehakt van de Wabeke-schikkingen, maar de toezichthouder wil rust in de tent en laat woekerslachtoffers in de steek.

 

Alles draait om financiële stabiliteit
De vraag is natuurlijk: wiens financiële stabiliteit? Het laat zich raden: die van de banken en verzekeraars. Wat er niet expliciet wordt bijgezegd is dat men daarmee de belangen van de woeker-consument laten varen vanuit “onze overheid”.

Geen onrust
Alles is er de toezichthouder aan gelegen dat grote instituten maar niet in de wielen worden gereden.
“Gesloten collectieve overeenkomsten tussen de zes grootste verzekeraars en belangenorganisaties over een compensatieregeling voor consumenten, hebben niet kunnen voorkomen dat de onrust omtrent dit onderwerp afgelopen maanden weer is opgelaaid. Belangrijk is dat deze problematiek wordt opgelost.”

Geen woord over consumentbelangen.

DNB heeft liever dat uw belangen terzijde worden geschoven. De consumentenkant van de beleggingspolissen is een AFM zaak; DNB bekommert zich om de verzekeraars, heeft zich in 2008 achter de schikking krachten de norm Wabeke geschaard, en blijft daar tot op de dag van vandaag bij.

Gehakt
Inmiddels zijn het niet alleen maar commentatoren die gehakt maken van Wabeke. Professor Arnoud Boot, die al sinds de jaren ’90 roepende in de woestijn is dat het grootste deel van het fiscale voordeel van beleggingspolissen in de zakken van de verzekeraar verdwijnt, meent dat compensatie krachtens Wabeke een factor 10 te laag is. Rechters verwezen de norm naar de prullenbak.

Dít vindt DNB een goede norm:
De Wabeke norm zegt dat de verzekeraar jáárlijks 2,5 tot 3,5% van uw inleg kan inhouden. Bij een looptijd van 20 jaar betekent grofweg de helft (!) van uw gehele inleg in de zak van de verzekeraar verdwijnt. Schokkend was dat bij de recente rondetafel in de tweede kamer bleek dat financieel specialisten van grote partijen niet van op de hoogte waren van de jaarlijkse terugkeer van de kosten. Nog schokkender is dat DNB deze kosten halstarrig blijft zien als oplossing in de woeker-discussie.

Akkoord over nieuwe regels tophypotheken

De Nederlandse banken, de Autoriteit Financiële Markten (AFM) en het ministerie van Financiën hebben een akkoord bereikt over nieuwe regels voor tophypotheken.

Per 1 augustus 2011 mag een hypotheek niet meer dan 110 procent van de aankoopwaarde bedragen. Ook is maximaal de helft aflossingsvrij.

110 procent
Binnen de nieuwe regels mag de hypotheek bij aanschaf van een woning niet meer dan 110 procent van de aankoopwaarde bedragen. In een eerder voorstel van de AFM was nog sprake van 112 procent. De uitkomst is het gevolg van onderhandelingen over een oorspronkelijk voorstel van de AFM, de waakhond financiële markten. Vroeger konden klanten 125% financieren.

Helft aflossingvrij
Verder mag de verstrekte hypotheek nog maar voor maximaal de helft van de waarde van de woning aflossingsvrij zijn en worden de mogelijkheden om af te wijken van de inkomensnorm (4,5 maal bruto jaarsalaris) beperkt. Het is wel nog steeds mogelijk om aanschafkosten van een huis plus kosten koper te financieren. Een eerdere eis van de AFM dat de top van de hypotheek in zeven jaar wordt afgelost, vervalt.

code
De normen staan in een nieuwe gedragscode die is voorgesteld door de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) en het Verbond voor Verzekeraars. De NVB verwacht dat de gevolgen voor de woningmarkt gering zijn. De AFM onderschrijft de code en zal streng toezien op naleving. Bij overtreding kunnen onder meer boetes worden opgelegd.

Goede bescherming
Minister de Jager vindt dat huizenkopers met de nieuwe afspraken goed beschermd zijn tegen overkreditering, terwijl ze nog steeds voldoende kunnen lenen om huis plus kosten koper te financieren. Deze code biedt een goed evenwicht tussen het beschermen van de consument en het stimuleren van de woningmarkt.
Minister de Jager heeft de voorstellen naar de Tweede Kamer gestuurd, die er nog mee in moet stemmen.